Geen foto
Het is alweer een week geleden dat Alice en Roelke in de Greune Weide in Eibergen séjourneerden. Nu ik er over denk: dit weekend was eigenlijk meer geschikt (geschikter? een twijfelgeval) geweest. HAHAHA.
Eibergen is natuurlijk geen Parijs, maar ze hebben het ongetwijfeld leuk gehad. Laat ons echter liever ter zake komen: ze hebben geen foto gemaakt van Genoveva Hoppenreijs. Fototoestel vergeten. Alsof ik een klap in mijn gezicht kreeg. Ik sta er helemaal alleen voor. We zijn dus afhankelijk van ooggetuigenverslagen voor een portret van Genoveva Hoppenreijs:
Hoe ziet ze eruit?
-Wel gewoon.
Is ze leuk?
-Ze is heel aardig.
Op wie lijkt ze, wat voor type is ze?
-Ze lijkt eigenlijk wel een beetje op...jou.
Dat is toch niet wat je verwacht?! Dat is toch van je godverdomme hier en van je godverdomme daar?! Fototoestel vergeten en dan ook nog dit?
zondag, maart 31, 2002
vrijdag, maart 29, 2002
Iedereen staakt op zijn eigen sympathieke manier.
Het beroemdste winkelcentrum van Parijs zijn (is?) de Hallen, drie minuten lopen van het Centre Pompidou. Er is een hoop dat je op de Hallen tegen kunt hebben, bijvoorbeeld dat het er verschrikkelijk is, maar er is ook een reden om er wèl heen te gaan: de Fnac. De Fnac alleen kan al een reden zijn om naar Frankrijk te gaan.
Maandag ging ik naar de Fnac in de Hallen en tot mijn schrik zag ik brede tafels voor de ingang staan. Achter de tafel zaten actiebereide mensen te staken en ik kon mijn solidariteit met hen laten blijken door een handtekening te zetten. Daarvoor moest ik wel in de rij staan, want stakers kunnen onvoorwaardelijk op steun rekenen in Frankrijk. In de Hallen verdienen Fnackers het minst van heel Frankrijk, terwijl je zou denken dat ze juist het best beloond moesten worden omdat ze elke dag naar de Hallen moeten, maar daar hadden ze het niet eens over. Het was een heel sympathieke actie, want de Fnac was gewoon open.
Later hoorde ik dat ze in de Fnac in de Bastille net zo'n actie hebben gevoerd.
- Ik vraag me toch af waar die Fnac is waar ze zo goed betalen, zei Remco.
Gisteren zat ik in de trein terug naar huis. Mijn coupé werd in Utrecht overspoeld door bouwvakkers die een betere CAO willen. Ik hoorde goede en minder goede bondsliederen en enkele fantastische verhalen over bouwvakkers die per week 40 uur moeten reizen en zes keer per week om vier uur op moeten staan. Ook kreeg ik twintig heerlijke chocolade paashaasjes in een strijdbare verpakking: Een man een man, een woord een woord. Dat slaat vast ergens op.
Vandaag zit ik,
werkloos als ik ben,
wat in de tuin te soezen
en van mijn chocola
en Franse boekjes te genieten.
Prima alles.
Weertje.
Het beroemdste winkelcentrum van Parijs zijn (is?) de Hallen, drie minuten lopen van het Centre Pompidou. Er is een hoop dat je op de Hallen tegen kunt hebben, bijvoorbeeld dat het er verschrikkelijk is, maar er is ook een reden om er wèl heen te gaan: de Fnac. De Fnac alleen kan al een reden zijn om naar Frankrijk te gaan.
Maandag ging ik naar de Fnac in de Hallen en tot mijn schrik zag ik brede tafels voor de ingang staan. Achter de tafel zaten actiebereide mensen te staken en ik kon mijn solidariteit met hen laten blijken door een handtekening te zetten. Daarvoor moest ik wel in de rij staan, want stakers kunnen onvoorwaardelijk op steun rekenen in Frankrijk. In de Hallen verdienen Fnackers het minst van heel Frankrijk, terwijl je zou denken dat ze juist het best beloond moesten worden omdat ze elke dag naar de Hallen moeten, maar daar hadden ze het niet eens over. Het was een heel sympathieke actie, want de Fnac was gewoon open.
Later hoorde ik dat ze in de Fnac in de Bastille net zo'n actie hebben gevoerd.
- Ik vraag me toch af waar die Fnac is waar ze zo goed betalen, zei Remco.
Gisteren zat ik in de trein terug naar huis. Mijn coupé werd in Utrecht overspoeld door bouwvakkers die een betere CAO willen. Ik hoorde goede en minder goede bondsliederen en enkele fantastische verhalen over bouwvakkers die per week 40 uur moeten reizen en zes keer per week om vier uur op moeten staan. Ook kreeg ik twintig heerlijke chocolade paashaasjes in een strijdbare verpakking: Een man een man, een woord een woord. Dat slaat vast ergens op.
Vandaag zit ik,
werkloos als ik ben,
wat in de tuin te soezen
en van mijn chocola
en Franse boekjes te genieten.
Prima alles.
Weertje.
maandag, maart 25, 2002
maandag, maart 18, 2002
Het materiaal moet in orde zijn
Wat je ook voor nieuws aanpakt, zorg dat je dure dingen koopt ter ondersteuning.
Nieuwe taal leren? Haal onmiddellijk de desbetreffende Van Dales in huis.
Tuinieren? Verwen jezelf en schaf het uiterst handige, tevens mooi vormgegeven gereedschap van Wolfgarten aan.
Een weblog starten kan niet zonder supersnelle schlepptop (zoals de Duitsers zeggen) met infraroodpoort natuurlijk, zodat je ook in de trein kunt posten.
Klussen, koken, sporten, voor alles kan en moet je benodigdheden kopen en alleen het beste is goed genoeg.
Het is zo leuk potsierlijk om als beginneling een veel te dure uitrusting te kopen. En het wat geeft het als je na een paar geestdriftige weken de nieuwe dure spullen in een hoek parkeert.
Zo zijn wij nooit verder gekomen dan pagina 112 van Max Euwes reeds genoemde schaakhandleiding, terwijl we pas op pagina 102 "zelf een partijtje durven proberen te spelen" ("het zal nog geen kunstwerk worden, maar ook geen geschuif zonder enig plan"), maar we zijn reuze tevreden met het schitterende handgemaakte schaakspel dat op de salontafel staat te pronken. Wij maken ons dan ook geen zorgen over de euro's die wij vanmiddag naar de Welkoop hebben gebracht. Men zal dankzij onze degelijke aambeeld takkenschaar ware tuiniers in ons herkennen, zelfs als we het braakliggend terrein achter ons huis nimmer zullen ontdoen van zijn huidige troosteloze aanblik.
Wat je ook voor nieuws aanpakt, zorg dat je dure dingen koopt ter ondersteuning.
Nieuwe taal leren? Haal onmiddellijk de desbetreffende Van Dales in huis.
Tuinieren? Verwen jezelf en schaf het uiterst handige, tevens mooi vormgegeven gereedschap van Wolfgarten aan.
Een weblog starten kan niet zonder supersnelle schlepptop (zoals de Duitsers zeggen) met infraroodpoort natuurlijk, zodat je ook in de trein kunt posten.
Klussen, koken, sporten, voor alles kan en moet je benodigdheden kopen en alleen het beste is goed genoeg.
Het is zo leuk potsierlijk om als beginneling een veel te dure uitrusting te kopen. En het wat geeft het als je na een paar geestdriftige weken de nieuwe dure spullen in een hoek parkeert.
Zo zijn wij nooit verder gekomen dan pagina 112 van Max Euwes reeds genoemde schaakhandleiding, terwijl we pas op pagina 102 "zelf een partijtje durven proberen te spelen" ("het zal nog geen kunstwerk worden, maar ook geen geschuif zonder enig plan"), maar we zijn reuze tevreden met het schitterende handgemaakte schaakspel dat op de salontafel staat te pronken. Wij maken ons dan ook geen zorgen over de euro's die wij vanmiddag naar de Welkoop hebben gebracht. Men zal dankzij onze degelijke aambeeld takkenschaar ware tuiniers in ons herkennen, zelfs als we het braakliggend terrein achter ons huis nimmer zullen ontdoen van zijn huidige troosteloze aanblik.
donderdag, maart 14, 2002
Teleophobia 1)
Ik kijk naar mijzelf in de spiegel. De hond komt naar mij toe, hij gromt zijn tanden bloot. Hij ruikt aan mijn broek en begint wild te blaffen. Het is de hond van de kapper.
"Eh help", zeg ik.
De kapper komt binnen vanuit het achterhuis en maant de hond tot stilte.
"Heeft u soms beesten thuis?", vraagt hij bestraffend, zonder interesse in het antwoord.
"Gaat u daar maar zitten. Hoe had u het gehad willen hebben?"
Het is een noodzakelijke vraag. Als ik niet antwoord word ik niet geknipt. We verkeren in een patstelling. Het blijft lang stil en ik vecht tegen de weerzin om het door mij gewenste kapsel te beschrijven.
"Ik ben vier maanden niet geweest en mijn haar groeit nogal snel. Kunt u zelf uitrekenen hoeveel er af moet?"
Ik kijk naar mijzelf in de spiegel. De hond komt naar mij toe, hij gromt zijn tanden bloot. Hij ruikt aan mijn broek en begint wild te blaffen. Het is de hond van de kapper.
"Eh help", zeg ik.
De kapper komt binnen vanuit het achterhuis en maant de hond tot stilte.
"Heeft u soms beesten thuis?", vraagt hij bestraffend, zonder interesse in het antwoord.
"Gaat u daar maar zitten. Hoe had u het gehad willen hebben?"
Het is een noodzakelijke vraag. Als ik niet antwoord word ik niet geknipt. We verkeren in een patstelling. Het blijft lang stil en ik vecht tegen de weerzin om het door mij gewenste kapsel te beschrijven.
"Ik ben vier maanden niet geweest en mijn haar groeit nogal snel. Kunt u zelf uitrekenen hoeveel er af moet?"
woensdag, maart 13, 2002
dinsdag, maart 12, 2002
Opmerkelijk verhaal zonder pointe
Ik ben van het godslasterlijke type. Ik mag graag grondig vloeken, bijvoorbeeld als er een deur over mijn blote voet schaaft. Of zoals gisteren toen ik te horen kreeg dat de voetbalwedstrijd van morgen niet doorgaat.
- Biddag voor het gewas, ze kunnen niet spelen, het is een Christelijke vereniging.
- Wel gdvrdmm, biddag voor het gew...nog nooit van gehoord.
- Ook niet van zijn evenknie wasdag voor het gebit?
- Lachen man.
Toch maar eens rondgekeken op het wereldwijde web en het bestaat echt. Ongelooflijk trouwens, hoe veel geestelijken er online zijn. Zo ook Ap de Graaf. Kijk ook eens naar zijn bezoekersaantallen. Ja, zo slecht gaat het nog niet met dit blog.
Ik ben van het godslasterlijke type. Ik mag graag grondig vloeken, bijvoorbeeld als er een deur over mijn blote voet schaaft. Of zoals gisteren toen ik te horen kreeg dat de voetbalwedstrijd van morgen niet doorgaat.
- Biddag voor het gewas, ze kunnen niet spelen, het is een Christelijke vereniging.
- Wel gdvrdmm, biddag voor het gew...nog nooit van gehoord.
- Ook niet van zijn evenknie wasdag voor het gebit?
- Lachen man.
Toch maar eens rondgekeken op het wereldwijde web en het bestaat echt. Ongelooflijk trouwens, hoe veel geestelijken er online zijn. Zo ook Ap de Graaf. Kijk ook eens naar zijn bezoekersaantallen. Ja, zo slecht gaat het nog niet met dit blog.
zondag, maart 10, 2002
Uit: Volledige handleiding voor het Schaakspel door Dr. Max Euwe
Het schaakbord heeft vierenzestig velden, t.w. tweeëndertig van lichte en tweeëndertig van donkere kleur. In schaaktaal is het algemeen gebruikelijk van “witte” en “zwarte” velden te spreken, ook al zouden deze velden in werkelijkheid bijvoorbeeld geel en bruin zijn.
Wij weten, dat een pion slechts invloed heeft op de drie velden, welke vóór hem liggen en dat hij nooit in omgekeerde richting mag spelen. Een pion die de overkant van het bord heeft bereikt, zou dus tot absolute non-activiteit veroordeeld zijn.
Het schaakreglement geeft echter als "happy-end" voor deze pion de volgende aanvullende bepaling: [...].
De pion in de oude Nederlandse schaakboeken "boer" genoemd, is de ziel van het spel, evenals de boer de ziel van de staat is.
Het schaakbord heeft vierenzestig velden, t.w. tweeëndertig van lichte en tweeëndertig van donkere kleur. In schaaktaal is het algemeen gebruikelijk van “witte” en “zwarte” velden te spreken, ook al zouden deze velden in werkelijkheid bijvoorbeeld geel en bruin zijn.
Wij weten, dat een pion slechts invloed heeft op de drie velden, welke vóór hem liggen en dat hij nooit in omgekeerde richting mag spelen. Een pion die de overkant van het bord heeft bereikt, zou dus tot absolute non-activiteit veroordeeld zijn.
Het schaakreglement geeft echter als "happy-end" voor deze pion de volgende aanvullende bepaling: [...].
De pion in de oude Nederlandse schaakboeken "boer" genoemd, is de ziel van het spel, evenals de boer de ziel van de staat is.
Luie junk
Langzaamaan halen we vast de grootste anorganische rotzooi uit de tuin. Zo stuitten wij na het verwijderen van een een couche van dennenaalden, modder en maden op een oude fiets met een geheel intact slot, waarvan ik het sleuteltje heb teruggevonden in een pot met klosjes garen, koptelefoonpluggen en viltstiften.De fiets, zonder slot, hebben wij buiten tegen het huis aan gezet, in de hoop dat irgendeiner zichzelf niet kan bedwingen bij het zien van de prachtige rubberbanden, ongeschonden trappers en slotteloosheid, hetwelk ons een ritje naar de schroothoop zou besparen. "Een luie junk ben je", zei Roelke.
Maar...na drieenhalve dag staat de fiets er nòg! Hoe kan dat nou? Niemand kan zien dat de trapas verrot is. En van alle fietsen die ooit van mij gestolen zijn, had er geen een werkend voor- of achterlicht. Wat doe ik verkeerd? Moet ik het slot er weer op doen? Dat zou zonde zijn. Moet ik hem te koop aanbieden? Ik tast in het duister.
PLEASE, STEEL MIJN FIETS.
Langzaamaan halen we vast de grootste anorganische rotzooi uit de tuin. Zo stuitten wij na het verwijderen van een een couche van dennenaalden, modder en maden op een oude fiets met een geheel intact slot, waarvan ik het sleuteltje heb teruggevonden in een pot met klosjes garen, koptelefoonpluggen en viltstiften.De fiets, zonder slot, hebben wij buiten tegen het huis aan gezet, in de hoop dat irgendeiner zichzelf niet kan bedwingen bij het zien van de prachtige rubberbanden, ongeschonden trappers en slotteloosheid, hetwelk ons een ritje naar de schroothoop zou besparen. "Een luie junk ben je", zei Roelke.
Maar...na drieenhalve dag staat de fiets er nòg! Hoe kan dat nou? Niemand kan zien dat de trapas verrot is. En van alle fietsen die ooit van mij gestolen zijn, had er geen een werkend voor- of achterlicht. Wat doe ik verkeerd? Moet ik het slot er weer op doen? Dat zou zonde zijn. Moet ik hem te koop aanbieden? Ik tast in het duister.
PLEASE, STEEL MIJN FIETS.
donderdag, maart 07, 2002
woensdag, maart 06, 2002
EN DAN NOG EENS WAT
Hoe moet Genoveva ooit op deze pagina terecht komen? Kijk naar de bezoekersaantallen: gemiddeld vijftien unieke gasten per dag. En daar zou zij, of iemand die haar persoonlijk kent, dan tussen zitten? Ik kijk even naar de jury: "schier onmogelijk." Deze pagina is niet eens opzoekbaar met Google of welke andere zoekmachine dan ook.
Wel moet ik bekennen dat ik Topstat XL verdenk van slecht tellen. Gemiddeld vijftien bezoekers per dag, inclusief Alice en mij, het is om te huilen. Anderzijds, als het te druk wordt, kan het uren duren voor je deze pagina hebt gedownload.
Beschouw deze blogspot als een onbezoedeld stukje strand, nog niet ontdekt door lawaaiige toeristen, slechts bekend bij kenners. Het maakt je bijzonder, je bent iemand die de fijne plekjes kent op internet. Zegt het voort, maar niet te hard.
Hoe moet Genoveva ooit op deze pagina terecht komen? Kijk naar de bezoekersaantallen: gemiddeld vijftien unieke gasten per dag. En daar zou zij, of iemand die haar persoonlijk kent, dan tussen zitten? Ik kijk even naar de jury: "schier onmogelijk." Deze pagina is niet eens opzoekbaar met Google of welke andere zoekmachine dan ook.
Wel moet ik bekennen dat ik Topstat XL verdenk van slecht tellen. Gemiddeld vijftien bezoekers per dag, inclusief Alice en mij, het is om te huilen. Anderzijds, als het te druk wordt, kan het uren duren voor je deze pagina hebt gedownload.
Beschouw deze blogspot als een onbezoedeld stukje strand, nog niet ontdekt door lawaaiige toeristen, slechts bekend bij kenners. Het maakt je bijzonder, je bent iemand die de fijne plekjes kent op internet. Zegt het voort, maar niet te hard.
NAAM
Genoveva Hoppenreijs, ik krijg die naam maar niet uit mijn gedachten. Genoveva Hoppenreijs van de Greune Weide in Eibergen. Alice zegt dat ik het er niet over mag hebben op mijn blogspot, dat ze misschien ooit deze site wel ziet en dat ze zich dan in de zeik gezet voelt. Maar ik zet haar niet in de zeik. Genoveva kan prima een goed persoon zijn, ze kan niets doen aan haar naam, tenzij haar ouders haar bijvoorbeeld Diana hebben genoemd en zij haar voornaam later in Genoveva heeft veranderd. En dan nog, Diana Hoppenreijs is ook een opvallende naam, maar eerlijk is eerlijk, het haalt het niet bij Genoveva Hoppenreijs. Zou ze die tekst zelf geschreven hebben? Ik zal vragen of Alice een foto van haar maakt. Dan zet ik die op de blogspot, niet om haar in de zeik te zetten, maar gewoon, opdat iedereen kan zien hoe zo iemand eruit ziet.
Genoveva Hoppenreijs, ik krijg die naam maar niet uit mijn gedachten. Genoveva Hoppenreijs van de Greune Weide in Eibergen. Alice zegt dat ik het er niet over mag hebben op mijn blogspot, dat ze misschien ooit deze site wel ziet en dat ze zich dan in de zeik gezet voelt. Maar ik zet haar niet in de zeik. Genoveva kan prima een goed persoon zijn, ze kan niets doen aan haar naam, tenzij haar ouders haar bijvoorbeeld Diana hebben genoemd en zij haar voornaam later in Genoveva heeft veranderd. En dan nog, Diana Hoppenreijs is ook een opvallende naam, maar eerlijk is eerlijk, het haalt het niet bij Genoveva Hoppenreijs. Zou ze die tekst zelf geschreven hebben? Ik zal vragen of Alice een foto van haar maakt. Dan zet ik die op de blogspot, niet om haar in de zeik te zetten, maar gewoon, opdat iedereen kan zien hoe zo iemand eruit ziet.
DE DAG BEGINT GOED
Het was weer lachen vanochtend aan de ontbijttafel. Alice gaat binnenkort een weekend wandelen in Eibergen en heeft twee overnachtingen geboekt in landhotel 'De Greune Weide'. Ze kreeg een blije bevestiging terug en een prachtig vormgegeven folder met de volgende tekst:
Bent u op zoek naar een verrassend en veelzijdig hotel, in een omgeving waar rust en natuur elkaar ontmoeten? , verwen dan uzelf en kom in Landhotel 'De Greune Weide’. Onze gastvrijheid en vakmanschap zal u prettig verrassen. Het zeer rustig gelegen hotel is gesitueerd in de Achterhoek, een van de mooiste stukjes Gelderland, liggend pal tegen de Duitse grens en het Zwillbrocker Venn. Er broeden daar met succes weer flamingo’s. De omgeving biedt u vele mogelijkheden, zoals een grote verscheidenheid aan wandel- en fietsroutes, de mogelijkheid tot kanovaren op het riviertje de Berkel en natuurlijk ons cultuurhistorisch verleden, zoals Groenlo (Grolsch) het vestingstadje, boekenstad Bredevoort, de koren- en watermolens, herenboerderijen, diverse musea en al die andere bezienswaardigheden.
Landhotel 'De Greune Weide' bestaat uit een aantal sfeervol ingerichte hotelkamers en een riant gelegen suite, allen voorzien van alle comfort, zoals bad of douche, toilet en kleurentelevisie. De hotelkamers zijn op de eerste en tweede verdieping en zijn per lift bereikbaar. Bij de entree bevindt zich de receptie. Hier staan wij u graag te woord met al uw vragen en beschikken er over de nodige informatie van de directe omgeving. De lounge is een warm ingerichte ruimte met gezellige zitjes rond de openhaard en een ouderwetse leestafel. Ons restaurant ‘Bernagie’ ook à la carte, is gesitueerd in de serre en biedt uitzicht op het terras en haar landelijke omgeving. 's-Zomers kunnen de serre deuren geheel worden geopend en zit u midden tussen het u omringende groen.
Graag verwelkomen wij u in onze vergaderaccomodatie ‘De Lavendel’, deze ruimte is ook voor kleine partijen beschikbaar. Door persoonlijke aandacht en attentie, zorgen wij voor een goede invulling van uw wensen.
Gelukkig is Alice er van overtuigd dat ze bij 'De Greune Weide' meer verstand van horeca hebben.
Het was weer lachen vanochtend aan de ontbijttafel. Alice gaat binnenkort een weekend wandelen in Eibergen en heeft twee overnachtingen geboekt in landhotel 'De Greune Weide'. Ze kreeg een blije bevestiging terug en een prachtig vormgegeven folder met de volgende tekst:
Bent u op zoek naar een verrassend en veelzijdig hotel, in een omgeving waar rust en natuur elkaar ontmoeten? , verwen dan uzelf en kom in Landhotel 'De Greune Weide’. Onze gastvrijheid en vakmanschap zal u prettig verrassen. Het zeer rustig gelegen hotel is gesitueerd in de Achterhoek, een van de mooiste stukjes Gelderland, liggend pal tegen de Duitse grens en het Zwillbrocker Venn. Er broeden daar met succes weer flamingo’s. De omgeving biedt u vele mogelijkheden, zoals een grote verscheidenheid aan wandel- en fietsroutes, de mogelijkheid tot kanovaren op het riviertje de Berkel en natuurlijk ons cultuurhistorisch verleden, zoals Groenlo (Grolsch) het vestingstadje, boekenstad Bredevoort, de koren- en watermolens, herenboerderijen, diverse musea en al die andere bezienswaardigheden.
Landhotel 'De Greune Weide' bestaat uit een aantal sfeervol ingerichte hotelkamers en een riant gelegen suite, allen voorzien van alle comfort, zoals bad of douche, toilet en kleurentelevisie. De hotelkamers zijn op de eerste en tweede verdieping en zijn per lift bereikbaar. Bij de entree bevindt zich de receptie. Hier staan wij u graag te woord met al uw vragen en beschikken er over de nodige informatie van de directe omgeving. De lounge is een warm ingerichte ruimte met gezellige zitjes rond de openhaard en een ouderwetse leestafel. Ons restaurant ‘Bernagie’ ook à la carte, is gesitueerd in de serre en biedt uitzicht op het terras en haar landelijke omgeving. 's-Zomers kunnen de serre deuren geheel worden geopend en zit u midden tussen het u omringende groen.
Graag verwelkomen wij u in onze vergaderaccomodatie ‘De Lavendel’, deze ruimte is ook voor kleine partijen beschikbaar. Door persoonlijke aandacht en attentie, zorgen wij voor een goede invulling van uw wensen.
Gelukkig is Alice er van overtuigd dat ze bij 'De Greune Weide' meer verstand van horeca hebben.
dinsdag, maart 05, 2002
Ik zit niet stil hoor!
Vandaag ben ik een maand werkloos. Eigenlijk vier weken, want februari is zo'n korte maand. Dag na dag verwordt tot verleden en wat doe ik?
maandag 4 maart: brief gepost
zondag 3 maart: half boek gelezen.
zaterdag 2 maart: hele voetbalwedstrijd gespeeld.
vrijdag 1 maart: lege flessen weggebracht.
Goed bezig, dacht ik zo. Nu nog wat bedenken voor vandaag.
Vandaag ben ik een maand werkloos. Eigenlijk vier weken, want februari is zo'n korte maand. Dag na dag verwordt tot verleden en wat doe ik?
maandag 4 maart: brief gepost
zondag 3 maart: half boek gelezen.
zaterdag 2 maart: hele voetbalwedstrijd gespeeld.
vrijdag 1 maart: lege flessen weggebracht.
Goed bezig, dacht ik zo. Nu nog wat bedenken voor vandaag.
maandag, maart 04, 2002
Mislukte strategie
Ik ben alleen thuis. Twee kindjes komen op bezoek.
Ene kindje: "Bonny, waarom staat die pot met snoepjes daar?"
Ik reageer niet.
Andere kindje: "Waarom staat die pot met snoepjes daar?"
Ik: "Die heb ik daar neergezet. Wil je dat ik hem ergens anders neerzet?"
Kindjes door elkaar, wild gebarend: "Jaaa, daar, nee daar, nee toch daar."
Ik: "Goed, dan zet ik hem op de kast", en ik voeg de daad bij het woord. Ik ga weer zitten.
...
Andere kindje: "Mogen we een snoepje?"
Ik: "Oh, was het jullie daar om te doen?"
We nemen allemaal een snoepje en de pot mag weer naar zijn oude plaats.
Ik ben alleen thuis. Twee kindjes komen op bezoek.
Ene kindje: "Bonny, waarom staat die pot met snoepjes daar?"
Ik reageer niet.
Andere kindje: "Waarom staat die pot met snoepjes daar?"
Ik: "Die heb ik daar neergezet. Wil je dat ik hem ergens anders neerzet?"
Kindjes door elkaar, wild gebarend: "Jaaa, daar, nee daar, nee toch daar."
Ik: "Goed, dan zet ik hem op de kast", en ik voeg de daad bij het woord. Ik ga weer zitten.
...
Andere kindje: "Mogen we een snoepje?"
Ik: "Oh, was het jullie daar om te doen?"
We nemen allemaal een snoepje en de pot mag weer naar zijn oude plaats.
zondag, maart 03, 2002
vrijdag, maart 01, 2002
16 maart
Eindelijk hebben we een datum geprikt. Iedereen mag komen. Neem je schoffel en je tuinhandschoenen mee en vergeet je aanhangwagen niet als je een buxushaagje of een rozenboompje wilt. Het wordt een reuzegezellige dag met een lieflijk lentezonnetje, gratis koffie en 's avonds chinees of pizza. Ik zie voor mij hoe mijn vrolijke vrienden zich over de tuin verspreiden en als op afspraak gezamenlijk een aanstekelijk arbeidslied met marsritme aanheffen. Mijn mooiste vriend zit met blozende wangen en wapperende haren in de vlier om de grootste takken af te zagen alvorens de boom (struik?) gekapt wordt. Mijn mooiste vriend, dat ben jij toch?
Eindelijk hebben we een datum geprikt. Iedereen mag komen. Neem je schoffel en je tuinhandschoenen mee en vergeet je aanhangwagen niet als je een buxushaagje of een rozenboompje wilt. Het wordt een reuzegezellige dag met een lieflijk lentezonnetje, gratis koffie en 's avonds chinees of pizza. Ik zie voor mij hoe mijn vrolijke vrienden zich over de tuin verspreiden en als op afspraak gezamenlijk een aanstekelijk arbeidslied met marsritme aanheffen. Mijn mooiste vriend zit met blozende wangen en wapperende haren in de vlier om de grootste takken af te zagen alvorens de boom (struik?) gekapt wordt. Mijn mooiste vriend, dat ben jij toch?
Abonneren op:
Posts (Atom)