Zondagmiddag Zaikenhoes

Vroeger was het een uitje: op zondagmiddag met je vader en moeder op bezoek bij oma die in het ziekenhuis lag. Koetjes en kalfjes, een bloemetje op het nachtkastje, een vrolijke zuster met yoghurt en vla, een leuke kaart van de buurvrouw en als je je verveelde ging je naar de kinderkamer waar allemaal boeken lagen die je thuis en in de bibliotheek niet had. Wanneer je daarvan terugkeerde in de zaal van je oma stonden de gezichten wel eens zorgelijk, maar dat was vast omdat er over politiek werd gepraat.

Anno 2006 is het harde zakelijkheid. Een leuk uitje is het niet te noemen: op zondagmiddag naar de Albert Heijn in het Academisch ziekenhuis omdat de yoghurt of vla op is. Er zijn nog wel zieken in dat ziekenhuis. Chagrijnig slepen ze hun infuus door de grote hal, bepaald niet hun best doend er iets gezelligs van te maken. Reden om er maar weer snel vandoor te gaan met de boodschappen, terug naar het gezonde leven.

Bij de overburen

Ik ken ze niet, de mensen van 77a, net zomin als ik de mensen van 75 ken. Maar ik weet nu wel wat van ze, namelijk dat ze het met elkaar eens zijn. Of zou de VVD het niet zó bedoeld hebben?



(klik om te vergroten)

Als ik niet schrijf word ik gek

dus schrijf ik
over een scheepswerf in Groningen
waar het ooit goed mee ging
maar nu niet meer
over een embryoloog
die op eigen houtje
zichzelf drie keer kloont
over mijn moeizame band met mijn moeder
die dement is
of dood
vuistdikke romans