Na weer een afwijzing van TPG begin ik de hoop te verliezen ooit nog postbode te worden. Is het niet wonderlijk dat er zo veel mensen postbode zijn en dat het mij ondanks serieuze, smekende, hyperactieve, ironische en wanhopige brieven maar niet lukt? Daar moet toch wel iets achter steken? Had ik die baan in Bedum dan toch moeten accepteren? Ik blijf het proberen, als het ontij gaat lengen en het weer nog slechter wordt, zullen er toch wel vacatures komen?
Ooit wilde ik ook agent (eedjunt) worden van marjolein, kunstenaar, voormalig vlinthipper en tpg-er. Iemand die zulke mooie takjes schildert zal vast wel stinkend rijk zijn en anderen in haar slipstream ook rijk maken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten