Aliesje vindt het geen goed idee, een chinarubriek.
"Misschien kun je beter schrijven over iets wat je wel bezighoudt."
Maar ik wil het in het spoor van de actualiteit juist wel over China hebben. En hoezo heb ik niets met China: ik heb kleine Chang bijna helemaal uitgelezen en ik heb er het woord voetzoeker van geleerd; ik heb een keer bijna getongzoend met een Chinese vrouw maar die wilde me alleen haar viool laten zien; ik heb een Chinese vaas; ik kan een beetje Chinees (ni hao, man hing, gong li) en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Een chinarubriek dus en in deze eerste aflevering wil ik het hebben over de honden.
Chinezen eten hond. Pekineesjes bijvoorbeeld, of heten die nu Beijingeesjes? Nu las ik in de krant dat ze de komende weken die honden stiekem gaan eten om de westerse olympiagangers niet af te schrikken. WAT EEN ONZIN! Waarom zou je wel varken, koe, konijn, kip, kat eten en geen hond? Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig hoe het smaakt, gegrilde hond.
Een klein internetonderzoekje wijst uit dat de Sint Bernard het de laatste tijd erg goed doet in de China. Ze worden lekker snel dik omdat ze graag een slaapje doen na het eten. Binnen een maand na geboorte wegen ze 30 pond en na 3 à 4 maanden zijn ze al klaar voor verkoop. Kom daar maar eens om bij een varken. Bovendien zijn de honden vriendelijk en hoeven de fokkers niet bang te zijn dat ze worden gebeten door de SB.
De Zwitsers dienen protest op protest in bij de Chineze regering. Ze vinden het zielig voor de Sint Bernard. Is het ook wel, want de Chinezen bijgeloven dat hoe meer een dier lijdt tijdens de slachting des te lekkerder het vlees is. Daar zijn allerhande filmpjes over op youtube. Wat gebeurt er als the big dumb dog toch boos wordt?
1 opmerking:
Ik heb smakelijk gelachen. Dank.
Een reactie posten