Er zijn dingen die je niet met anderen dient te delen. Dat wist ik al wel. Uitgebreide verhalen over wc-bezoek, hoe interessant ook in mijn eigen ogen: ik houd ze voor me (behalve dan dat ene voorval met het klosje garen). Masturberen: nooit gedaan. Gevoelens van eenzaamheid: een onuitputtelijke bron van grappen, maar nooit een echt probleem.
Daar is nu een categorie bijgekomen: Liefde voor lullige liedjes. Kan ik beter niet over reppen. Dat heb ik geleerd na de publicatie van het vorige stukje, een ijzige stilte weerklonk er in mijn meelbox. Minerva die op bezoek was, probeerde gegeneerd door de gesloten luxaflex naar buiten te kijken. Too much information.
Om het nog erger te maken, volgt hier een voortzetting:
Was er dan niemand die mijn liefde voor On top of the world deelde? Toch wel lieve lezer, Kiki en Aliesje waren enthousiast, maar die houden zelf openlijk van lullige liedjes.
Toen ze mij aantroffen in mijn verkouden singsongmodus begonnen ze enthousiast mee te zingen en de loftrompet te steken over... The Carpenters.
- Jaaaa!! The Carpenters, gilde Kiki blij.
- Nee nee, greep ik in, dit is Lynn Anderson. The Carpenters zijn griezelig.
- Karen Carpenter is een van mijn helden, zei Aliesje verontwaardigd. Die stem, die uitstraling. Je hebt geen idee waar je over praat!
En wetende dat ik van nature niet zo standvastig ben, haalde ze Youtube erbij. Binnen één couplet ging ik voor de bijl. Richard Carpenter vind ik nog altijd vrij griezelig, maar Karen... och! Karen. Karen is de blauwdruk geworden voor mijn nieuwe levenspartner, afgezien van de anorexia nervosa dan.
Noem me sentimenteel, noem me licht ontvlambaar, maar het is januari goddomme, een mens moet wat.
4 opmerkingen:
Lekker suf filmpje van een prachtige vrouw! Ze kan zo in the L word. Behalve dan dat ze al lang dood is en anders nu toch een tikje te oud zou zijn.
Nog even wat aanvullende - zij het natuurlijk geheel overbodige - informatie: Top of the world is geschreven door Richard Carpenter en John Bettis en zij dachten aanvankelijk dat het nummer niet goed genoeg was voor een single en brachten het uit als albumtrack. Pas nadat Lynn Anderson er een nummer 1 hit mee had gescoord, gingen ze daar anders over denken.
Das grappig, ik heb vanmiddag de Carpenters opgezet, om er eens lekker zoetsappig naar te luisteren en om er toch ook wel een beetje bij/om te lachen.. ZO ZOET allemaal!! ;o))
Groetjes,
Joletta
Ach ja Joletta, voor jou is het natuurlijk ook januari.
Nu lijkt het net of je raar bent als je het écht RUK vindt!
De wereld is vreemd....
Jimba Stoermens
Een reactie posten