De meeste mensen zijn niets waard met een beetje verkoudheid. Hun ogen tranen te pas en te onpas, je woorden bereiken hen niet omdat ze 'de wereld door een laag watten waarnemen', ze doen zielig met zakdoeken of closetrollen. Je zult ze de kost geven die zich ziek melden zodra ze een beetje beginnen te snotteren.
Zo niet Bonny Droevee! Ik voel me juist heel speciaal wanneer ik verkouden ben. Als tiener heb ik namelijk een fantastische ontdekking gedaan: ik kan prachtig zingen met verstopte neus. En dan zing ik het liefst I'm on the top of the world. Ik heb het natuurlijk niet over dat christelijke gezever van The Carpenters, maar over de bijna-schorre hardcore country-uitvoering van Lynn Anderson. Bonny verkouden of Lynn Anderson, veel verschil hoor je niet met het blote oor.
Zo wandelde ik zojuist al zingend naar -waarheen anders?- de buurtsuper. Such a feelin's coming over me. Ik werd echt een beetje verliefd, zomaar wat in het algemeen. Mensen aan de andere kant van de Kloosterstraat knikten naar me en ik zwaaide terug. Alsof het was voorbestemd waren alle artikelen die ik wilde kopen in de aanbieding. En wie kwam ik tegen toen ik de winkel uitkwam? Begt! Lekkere Begt van de Drie Uiltjes, en hij lachte naar me. Jammer dat ik maar zo zelden verkouden ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten