kijkverslagje

De tullefiessie is stuk. Hij geeft nog wel geluid, maar geen beeld. Ik heb hem van het tafeltje gehaald en de gang gezet. Ongelooflijk hoe je kamer daar van opknapt. Ongelooflijk ook hoeveel mensen een tf over blijken te hebben. Ik had er al vijf in huis kunnen hebben.
Nu kijk ik via internet, heel modern. Vanochtend op Cultura een stukje polygoonjournaal uit 1932: Maurice Chevalier brengt een bezoek aan Amsterdam. Misschien weet jij niet wie MC was, dat gold echter niet voor de Amsterdammers uit die tijd. Beatlemania! Acht soms wel meer rijen dik stonden ze langs de straten waar hij staand in wat toen nog geen oldtimer was doorheen reed. De auto werd geflankeerd door zes politie-agenten te paard. Blije volwassen mannen fietsten met bravoure voor de optocht uit. Chevalier zwaaide minzaam naar het publiek. Wat was iedereen goed gekleed! En de beurs van Berlage stond er al. Al lang en al lang zelfs, lees ik net op wikipedia.
Daarna ging hij naar Volendam om gefilmd te worden met mensen in klederdracht. Een stoïcijnse man in kiel poseert gewillig met de beroemde Fransman. Een klein meisje met kanten kapje begint wild te huilen zodra MC zijn hoed afneemt en naar haar toebuigt. De charmezanger laat zich niet van de wijs brengen en slaat zijn armen om twee Hollandse deernes met glimmende wangen.
Philip Bloemendaal was misschien ziek die dag of misschien werkte hij nog niet bij het PJ. Alleen aan het eind van het filmpje was er een voice-over. Maurice Chevalier stond op het dak van het Carlton om speciaal voor het Polygoon enkele woorden op te nemen voor het Nederlands publiek. Eerst in het Frans, toen in fonetisch Nederlands bedankte hij ons voor de hartelijke ontvangst.
Dat was het. Morgen is het er weer voor om 8.23, vrijdag om 5.23, en het zal me niet verbazen als het er zaterdag om 2.23 op is.