Student'n, varkens zijn het. En daar doe ik de varkens mee te kort eigenlijk. Laatst hoorde ik er werkelijk twee knorren, korpsballen waren dat, kon niet missen.
Nu wonen er achter ons huis nieuwe student'n. Veel te hard delen ze elkaar mee dat ze brak zijn. Ze gooien dingen van hun dakterras en lachen zich daar schor om.
Zonet was ik in de UB om wat boeken terug te brengen. Onderweg naar het uitleenbureau haalde ik een paar prototypes in. Slof...slof...slof bestegen ze de trap van de begane grond naar de eerste verdieping. Een holle blik in hun ogen, een kromgebogen rug, een verfomfaaid boek vastgeplakt aan hun romp.
En elk jaar komen er weer nieuwe die denken dat dit the way to be is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten