De vijver is weer bijna leeg. Hoe kan het? Dit is hèt moment zou je zeggen om hem vol te storten, bijvoorbeeld met tuinafval: buxushaagjes, rozen- en dennenboompjes en het pronkstuk van onze tuin: de vlier die Josse elk moment kan komen omzagen. Wat zou Alice verrast zijn als ze terugkwam van haar werk.
Kenners waarschuwen mij voor de komende lente: straks staat alles weer in bloei en dan kost het heel wat meer moeite om de boel eruit te plukken. Nog afgezien van de te overwinnen weerzin om zo veel moois te vernietigen.
Ik wil wel, maar ik voel een barrière tussen mij en de tuin. En onzekerheid. IK KAN NIET TUINIEREN! Ik weet niets van planten, bomen en graszaad. Ik weet niet eens hoe je buxushaag schrijft. Misschien gaat de vijver wel ontzettend stinken en krijgen wij schadeclaims van omwonenden aan de broek.
Kopje koffie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten