Warm? Wat heet!

Vandaag was het de warmste aprildag ooit gemeten in dit land.
Tim had zo'n last van de brandende zon dat hij zijn rode zonneklep op had gezet. Die stond hem behoorlijk goed. Dieuwke noemde hem Tim met de pornopet alsof er nog meer Tims in ons gezelschap waren. Hij leek ingenomen met die benaming. Er zouden ooit pornofilms zijn gemaakt waarin de acteurs met zonneklep rondlopen. Titels hadden ze niet paraat.
Tim Pornopet woont aan het Noorderplantsoen en we zaten voor zijn woning. Coco kwam langs natuurlijk. Ze was op doorwandeling, maar had tijd om het over Tims klep te hebben. Het bleef grappig.
Het nieuws van de dag was dat de heuvel voor Tims huis was afgezet met rood-wit lint. Tim had politiemensen gezien en ging ervanuit dat ze een lijk hadden gevonden. Hij was alvast een alibi aan het construeren (hij was bij Dieuwke). Voor nader onderzoek was het te warm.
Het bankje en de stoel waren bezet. Coco ging op de stoep zitten. In de kauwgum naar later bleek.
Met moederlijke doortastendheid snelde Tim naar binnen, kwam terug met een stuk keukenrol en ging over op de actie die ik magistraal heb weten vast te leggen.

Emotionele dombo

- Bonny, je bent heel slim, maar niet qua emotionele intelligentie.
Het is dit keer niet Coco die mij haar visie op mij geeft, maar tante Wilma. Het zal je maar gezegd worden. Het is niet eens kwaad bedoeld, eerder behulpzaam.
Hoe ga je hier mee om als emotionele dombo?
- Inderdaad, zeg ik, was het maar andersom dan zou ik het zo veel makkelijker hebben.

Werk aan de winkel dus.
Gistermiddag deed zich gelijk een interessante test voor. Ik liep van mijn huis naar de supermarkt. In de Kloosterstraat was een meisje van een jaar of vier aan het huppelen over de dubbele bielsen. Ik lette niet op haar, maar toch viel mij opeens op dat ze was verdwenen.
Ik liep naar de bielsen en zag dat ze erachter lag. Ze wreef over haar knie terwijl ze tegen haar tranen vocht. Wat deed superbonny?
a) ik troostte het meisje en zei dat ze maar even goed moest huilen als ze pijn had.
b) ik hielp haar overeind en gaf haar een compliment omdat ze niet hoefde te huilen na zo'n nare smak.
c) de tranen sprongen mij in de ogen. Ik gaf haar een pepermuntje en zei dat ze voortaan voorzichtiger moest huppelen.
d) ik zag dat haar niets ernstigs mankeerde en liep zonder iets te zeggen door naar de supermarkt.

Nu maar hopen dat er een emotioneel intelligent antwoord bij zit en dat dat ook nog datgene is wat ik heb uitgevoerd.

Een foto uit het geheugen

We schrijven 1994. Ik studeer en mijn vrienden zijn eveneens ingeschreven bij de universiteit. Op een doordeweekse ochtend bel ik aan bij Harriët die een paleisje van maar liefst 25m2 bewoont aan de Poelestraat. Een goed adres voor een halve liter koffie met completa.
Ze gooit de pantoffel met de sleutel uit het raam. Ik slof de trappen op. Als ik de kamer binnenkom ligt Harriët in haar bh op bed. Haar armen liggen gestrekt boven haar hoofd.
"Wat ben je aan het doen?"
"Ik laat de deo opdrogen."
"Hoe lang duurt dat?"
"Nog een minuut of twee. Het werkt echt fantastisch. Normaal helpt deo niet bij mij, maar nu heb ik de oplossing. Als je het laat opdrogen schakelt het de zweetklieren uit. Het kost een paar minuten, maar je hebt er de hele dag plezier van."

Geen idee wat er verder is gebeurd die dag of dat jaar. Misschien was dit wel het hoogtepunt. Altijd als ik eraan terugdenk moet ik lachen.