Je kunt niet eeuwig in je dorp blijven, soms moet je naar de markt in stad. Bij voorkeur een themamarkt. Waar is Bonny? Oh die is naar de veemarkt, komt volgende week pas terug.
Werk aan de winkel dus voor de Giant Century. Die had er geen moeite mee, maar ik fietste zonder moraal door 't hoogelaand. Preciezer kon ik de wind niet tegen hebben en door een val van de trap zag ik eruit alsof ik al een week meereed in het tourpeleton: onder de schaafwonden en blauwe plekken.
Onder deze omstandigheden mag het een wonder heten dat ik bij Westerdijkshorn een BMW inhaalde. Het was geen spiksplinternieuwe wagen, maar toch. Even later op de Wolddijk ging de auto naast mij rijden, er zaten een man en een vrouw in. De vrouw draaide haar raampje omlaag.
- Mefrou!
Randstedelingen.
- Hallo, zei ik, het goede voorbeeld gevend.
- We willen naar Adorp.
- Dat is die kant op en ik wuifde naar de weilanden aan mijn rechterhand.
- Ja, maar er gaan alleen maar fietspaden naar toe.
- Dan zou ik naar stad tou rijden en daar richting Winsum kiezen.
- Denkt u niet dat we met de auto op het fietspad mogen?
- Hahaha
- U weet niet hoe we er met de auto kunnen komen zonder helemaal terug te moeten?
- Nee, maar het is waarschijnlijk het makkelijkste en het snelste om even terug te rijden.
- Oké bedankt.
Ze reden verder richting Groningen, maar dat konden ze maar even opbrengen, want 500 meter verderop kwam ik ze weer tegen. Vriendelijk naar mij zwaaiend reden ze terug naar Westerdijkshorn
2 opmerkingen:
Bonny, I love you! Deed ik sowieso dus altijd al natuurlijk, maar vooral (dus) na het lezen van je stukjes. Eh. Schrijfsels.
Love you too. Ook so wie so al.
Een reactie posten