"Zo, lig je daar weer te maffen, jij verwacht ook helemaal niks van het leven hè?" zeg ik tegen het hoopje zwart dat op de bank ligt. Maar ja, een sjaal zegt niet veel terug.
Deed pvdb ook nooit natuurlijk, hooguit opende hij zijn ogen half om ze gelijk weer te sluiten.
Soms hoor ik hem mauwen op het balkon, of met zijn nagels over het raam krassen. Vreemd ding, het gehoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten