Wij kenden elkaar van... ach waar kent men elkaar van. Ik ken de mensen van voetbal of van vroeger. Flip kende ik van beide, dat kan natuurlijk ook. We kwamen elkaar tegen in een meubelzaak waar ik rondstruinde in afwachting van beter weer.
'Hoi Flip', groette ik, zijn naam met veel genoegen articulerend.
'Hoi.' zei Flip.
'Bonny', vulde ik aan.
'Sorry?
'Hoi Bonny', probeerde ik te verduidelijken, met weinig resultaat.
'Staat je goed die bank', zei Flip.
Ik zat op een knalgele bank. Met mijn natte broek en jas was ik op de eerste de beste tweezits neergeploft.
'Ga je een bank kopen?' vroeg hij.
'Nee, ik ben aan het wandelen.'
Flip stond jongevaderig achter een mooie ouderwetse kinderwagen met dunne witte bandjes. Zo zie je ze nog maar zelden, dacht ik nostalgisch.
'Staat je goed die kinderwagen. Ben je ook aan het wandelen?'
'Nee, ik ga een bank kopen.'
'Nou dan zijn we rond. Prettige dag nog, Flip.'
'Dank je, jij ook.'
'Bonny.'
'Sorry?'
'Prettige dag nog, Bonny.'
2 opmerkingen:
Schepen in de nacht ....
Fred
Eigenlijk wou ik hier geen reactie schrijven, ware het niet dat ik nu een wezenloos geinig woordverificatiewoord op mijn scherm zie dat ik wel móet intypen:
"zxezdu". Is het geen juweeltje?
Een reactie posten