dinsdag, mei 07, 2002

Aliesje en Bonny zijn ook in rouw

- Aliesje, hoe bevalt het leven in een bananenrepubliek?
- Ik mis een beetje de bijbehorende temperaturen.

maandag, mei 06, 2002

Van Bedum tot Assen

Ooit, in een ver, werkloos verleden, heb ik een sollicitatiebrief naar de PTT gestuurd. Ik wilde postbode worden. Mijn sprankelende brief moet indruk hebben gemaakt, want ze boden mij al gauw een baan aan binnen hun organisatie die TPG bleek te heten. Ik kon postbode worden in Bedum (zie detailkaart Noord-Nederland). Na dit serieus en zorvuldig overwogen te hebben, besloot ik dat ze beter iemand uit Bedum konden vragen. Soms moet je jezelf in bescherming nemen.
Speciaal om mij een hak te zetten, heeft TPG besloten om alle postbodes te voorzien van op maat gemaakte schoenen. Een droom voor iedereen met twee schoenmaten. Voorts komen er een nieuwe, "felrode zomertenue's, die vanaf medio deze maand mogen worden gedragen". Vooral de afritsbare broek springt in het oog. Allemaal niet voor mij. Mijn lijfblad van het Noorden wist te melden dat een gemiddelde postbode per dag 25 tot 30 kilometer loopt. Dat is zes uur flink doorstappen. Ik snap dat de postbodes maatschoenen willen, maar daarom hoeven ze toch nog niet te liegen?

vrijdag, mei 03, 2002

Die ozo boeiende Folkinge

Er zijn al twee dagen geen vogels meer gesignaleerd in onze tuin. Dat is toch ook wel weer zorgwekkend. Twee keer was er een wolkbreuk precies boven onze straat. Onze tuin leek wel een sawa. Ik denk dat de zaadjes nu te waterig zijn voor de mussen en ben dan ook bang dat er nooit gezond gras zal groeien.
- Dat zal wel meevallen, zei de man in de tweedehandsboekwinkel in de Folkingestraat. Hij was niet echt geïnteresseerd. Hij had misschien de indruk dat ik alleen maar kwam schuilen voor de regen en daar zou hij geen ongelijk in gehad hebben. Ik had nog nooit wat gekocht in die winkel. Ik weet ook niet waarom ik een praatje met hem begon.
Het gesprek begon al stroef. Hij keek naar de overdreven regenval en verzuchtte iets over de natheid daarvan.
- 't Is niet goed voor onze tuin, zei ik, "We hebben net graszaad gezaaid."
- Interessant, antwoordde hij ironisch.
Dat is toch niet aardig. Wat hij te berde bracht was nou ook niet fascinerend.
Het bleef zo lang regenen dat ik er zelfs een boek gekocht heb: Het sadistische universum van Hermans, echt waar. Het kostte € 12,50. De originele aankoopbon zat nog in het boek; in 1965 kostte het nog vijf gulden. Interessant hè.

Dat was gisteren. Vandaag was ik weer in de Folkingestraat, bij het Italiaanse winkeltje. Daar werken heel aardige mensen. Ik bestelde een bakje rode rucolapesto. De aardige mevrouw begon te scheppen en keek mij vragend aan.
- Het is niet snel te veel, zei ik.
- Ben je soms verslaafd?
Natuurlijk vroeg ze dat heel aardig en het is waar dat ik daar deze week al eerder ben geweest voor dezelfde bestelling, maar het is toch geen vraag die je graag gesteld krijgt. Ik heb lang niet zo'n zin meer in pesto.

dinsdag, april 30, 2002

Vanochtend werd ik gewekt door de fanfare. Dat zou ik elke dag wel willen. Kan dat geregeld worden?

maandag, april 29, 2002

De pakkans is nul

De situatie wordt onhoudbaar. De schutting zit vol met mussen, mezen en vlaamse gaaien, die rotbeesten. Als ik even mijn hielen licht, bestormen ze en masse het grasveld in wording. Zodra ik dat in de gaten heb, dender ik elegant naar buiten waarop ze razendsnel naar de schutting fladderen waar ik ze niet kan bereiken want dan moet ik over de zaadjes lopen. En dan zitten ze op een rijtje, mij uit te lachen. En nu is het nog slecht weer, wat als de zon gaat schijnen? Of maakt dat niet uit? Ik weet ook helemaal niks. En nu heb ik een baan, vanaf woensdag al. Moet ik die maar afzeggen? En wat als het grasveld dan alsnog mislukt? Ik kan toch beter gaan werken, dan heb ik in ieder geval geld om plaggen te kopen. Niet zo leuk als echt gras natuurlijk (nu praat ik Alice na, ik heb daar geen mening over, hoewel José zegt dat die plaggen op plastic zijn bevestigd, een flinke tegenvaller).

zaterdag, april 27, 2002

De ww is er! We kunnen weer een week lang pinnen.

vrijdag, april 26, 2002

Onomatopee van de week:
trictrac
Werk

We zien allemaal vogels in onze tuin die we normaal niet zien, vooral duiven. Onze merel is gans van slag. We hebben eersteklas graszaad gezaaid. Althans, Alice heeft dat gedaan. Ik heb de taak op mij genomen het groeiproces visueel te volgen. Kan deze activiteit goed combineren met die van vogelverschrikker en poezendoder.

dinsdag, april 23, 2002

De Sodderflos

Ik was bezig aan een fantastisch gedicht over Alies' flosobsessie, maar kon er geen eind aan breien. Eigenlijk had ik pas vier regels, maar niet zo maar vier:

De sodderflos lost er op flos
Draad van grote flodderklos
Gaat van je taktaktaktaktak
Knuisten vol in natte kinnebak

Goed ritme, goed onderwerp, maar geen einde. En zo komt het dat ik drie dagen niet gepost heb. Excuses (moet van Corry) aan alle mensen die hier gekeken hebben en niets nieuws hebben aangetroffen.

vrijdag, april 19, 2002

Onomatopee van de week:
pneu
En ook dit is weer een geweldig avontuur

Bij ons in de buurt zijn twee supermarkten: één normale met brede gangpaden en iets wat lijkt op een assortiment, en een Konmar met gangpaden waar de mensen elkaar niet kunnen passeren en een half assortiment. Wat je ook besluit te gaan eten, je moet altijd ook nog naar een andere winkel als je je boodschappen bij de Konmar doet. Ik ga daar nog eens verschrikkelijke schade aanrichten.
Nu heb ik nog geluk: ik woon precies tussen beide winkels in en hoef alleen maar naar de Konmar als ik toevallig naar de bloemist ernaast ga. Manon daarentegen woont op kruipafstand: "Ik moet wel naar de Konmar." En dat is toch wel heel zielig.
Gisteren moest ik naar de bloemist om een hyacint te kopen. Ik heb diepvriespizza gegeten, want het regende.

donderdag, april 18, 2002

Stemwijzer

Het zat er natuurlijk dik in: als werkloze, hoogopgeleide, vrouwelijke, parttime vegetariër met tientallen negervrienden moet ik op Groenlinks stemmen. Ik had gehoopt dat er iets onverwachts uit zou komen, zoals D'66 of Christenunie. Het leven is zzzzzzzzo zzzzzzzzzaai. Altijd weer Groenlinkzzzzzzzzzzzzzzzz.

dinsdag, april 16, 2002

Alweer een crash zonder doden

Er wordt morgen twee kuub aarde bezorgd.
Ik moet een boompje uit de tuin halen dat we Jerommeke noemen omdat het van beneden smal is en van boven breed.
Ik denk niet dat we een tafeltennistafel kopen. We hebben wèl een nieuwe fietskar.
De zon schijnt alleen achter de wolken vandaag.
De computer crasht crasht crasht.
Geen baan
Geen bloed
Kom,

maandag, april 15, 2002

Dit welopgevoede Ierse meisje heeft elke dag pech. Of ze maakt iets héél erg naars mee. Ze háát haar leven. Ik moet er toch verschrikkelijk om lachen.
Sadhbh, is dat een Ierse naam?
Groningen, fietsstad

Overal kan ik wonen en ik woon in Groningen. Ik klaag niet, ik constateer.
Groningen is het centrum van de wereld en daarom komt over een paar weken de Giro door onze buurt. Gironingen, briljant. De mensen hier hebben het over giro, met een x-klank zoals fonetici zouden zeggen. De kerklaan heeft een prachtig nieuwe asfaltlaag, ideaal om op te rolschaatsen. Gelukkig heeft een aantal mensen daar tegen geprotesteerd: "De karakteristieke klinkers komen toch wel weer terug na de Xiro?"
Giornale del Nord, ti amo!