Stemwijzer
Het zat er natuurlijk dik in: als werkloze, hoogopgeleide, vrouwelijke, parttime vegetariër met tientallen negervrienden moet ik op Groenlinks stemmen. Ik had gehoopt dat er iets onverwachts uit zou komen, zoals D'66 of Christenunie. Het leven is zzzzzzzzo zzzzzzzzzaai. Altijd weer Groenlinkzzzzzzzzzzzzzzzz.
donderdag, april 18, 2002
dinsdag, april 16, 2002
Alweer een crash zonder doden
Er wordt morgen twee kuub aarde bezorgd.
Ik moet een boompje uit de tuin halen dat we Jerommeke noemen omdat het van beneden smal is en van boven breed.
Ik denk niet dat we een tafeltennistafel kopen. We hebben wèl een nieuwe fietskar.
De zon schijnt alleen achter de wolken vandaag.
De computer crasht crasht crasht.
Geen baan
Geen bloed
Kom,
Er wordt morgen twee kuub aarde bezorgd.
Ik moet een boompje uit de tuin halen dat we Jerommeke noemen omdat het van beneden smal is en van boven breed.
Ik denk niet dat we een tafeltennistafel kopen. We hebben wèl een nieuwe fietskar.
De zon schijnt alleen achter de wolken vandaag.
De computer crasht crasht crasht.
Geen baan
Geen bloed
Kom,
maandag, april 15, 2002
Dit welopgevoede Ierse meisje heeft elke dag pech. Of ze maakt iets héél erg naars mee. Ze háát haar leven. Ik moet er toch verschrikkelijk om lachen.
Sadhbh, is dat een Ierse naam?
Sadhbh, is dat een Ierse naam?
Groningen, fietsstad
Overal kan ik wonen en ik woon in Groningen. Ik klaag niet, ik constateer.
Groningen is het centrum van de wereld en daarom komt over een paar weken de Giro door onze buurt. Gironingen, briljant. De mensen hier hebben het over giro, met een x-klank zoals fonetici zouden zeggen. De kerklaan heeft een prachtig nieuwe asfaltlaag, ideaal om op te rolschaatsen. Gelukkig heeft een aantal mensen daar tegen geprotesteerd: "De karakteristieke klinkers komen toch wel weer terug na de Xiro?"
Giornale del Nord, ti amo!
Overal kan ik wonen en ik woon in Groningen. Ik klaag niet, ik constateer.
Groningen is het centrum van de wereld en daarom komt over een paar weken de Giro door onze buurt. Gironingen, briljant. De mensen hier hebben het over giro, met een x-klank zoals fonetici zouden zeggen. De kerklaan heeft een prachtig nieuwe asfaltlaag, ideaal om op te rolschaatsen. Gelukkig heeft een aantal mensen daar tegen geprotesteerd: "De karakteristieke klinkers komen toch wel weer terug na de Xiro?"
Giornale del Nord, ti amo!
vrijdag, april 12, 2002
donderdag, april 11, 2002
Gisteren in het DAGBLAD VAN HET NOORDEN:
Passagier voorkomt busongeluk
Een inwoner van Zwartemeer heeft gisteren voorkomen dat een lijnbus van Arriva uit de bocht vloog. De man greep het stuur van de chauffeur, toen die plotseling onwel werd. In de bus zaten tien passagiers. De chauffeur reed dwars door de middenberm van de Statenweg de rijbaan voor tegemoetkomend verkeer op. De passagier bracht de bus tot stilstand ter hoogte van het Drenthecollgege. Daar kwam de buschauffeur weer bij kennis. De passagier die het stuur greep, bleek zelf overigens niet in het bezit te zijn van een rijbewijs.
Wie is die man, vroegen wij ons de hele dag af. Wat doet hij in het dagelijks leven, hoe kon hij, zonder rijbewijs(!), zo doortastend optreden. De krant van vandaag bracht godzijdank antwoord, wederom op de voorpagina. Nardus "ik wist niet eens waar de rem zat" Maatje (65) blijkt een ex-marinier te zijn en "op kritieke momenten, zoals in die bus, komt die discipline na meer dan veertig jaren gewoon weer boven". Bij het artikel staat een foto waarop Nardus Maartje "demonstreert hoe hij afgelopen dinsdag in Emmen de stuurloze Arrivabus tegen de stoeprand aanreed". Met verbeten gezicht en al. Wij wensen hem en zijn vrouw Truus een fijn verder leven.
Passagier voorkomt busongeluk
Een inwoner van Zwartemeer heeft gisteren voorkomen dat een lijnbus van Arriva uit de bocht vloog. De man greep het stuur van de chauffeur, toen die plotseling onwel werd. In de bus zaten tien passagiers. De chauffeur reed dwars door de middenberm van de Statenweg de rijbaan voor tegemoetkomend verkeer op. De passagier bracht de bus tot stilstand ter hoogte van het Drenthecollgege. Daar kwam de buschauffeur weer bij kennis. De passagier die het stuur greep, bleek zelf overigens niet in het bezit te zijn van een rijbewijs.
Wie is die man, vroegen wij ons de hele dag af. Wat doet hij in het dagelijks leven, hoe kon hij, zonder rijbewijs(!), zo doortastend optreden. De krant van vandaag bracht godzijdank antwoord, wederom op de voorpagina. Nardus "ik wist niet eens waar de rem zat" Maatje (65) blijkt een ex-marinier te zijn en "op kritieke momenten, zoals in die bus, komt die discipline na meer dan veertig jaren gewoon weer boven". Bij het artikel staat een foto waarop Nardus Maartje "demonstreert hoe hij afgelopen dinsdag in Emmen de stuurloze Arrivabus tegen de stoeprand aanreed". Met verbeten gezicht en al. Wij wensen hem en zijn vrouw Truus een fijn verder leven.
woensdag, april 10, 2002
"Felisberto Hernández (Uruguay, 1902-1964) vécut triste et solitaire, donnant des récitals de piano dans des villes de province; il visita une fois Paris mais n'y fit sans doute la connaissance de personne."
(Felisberto Hernández (Uruguay, 1902-1964) leidde een treurig en teruggetrokken leven; hij gaf pianorecitals in provinciestadjes. Hij is één keer in Parijs geweest, maar heeft daar ongetwijfeld niemand leren kennen.)
Dat moet wel een groot schrijver zijn!
(Felisberto Hernández (Uruguay, 1902-1964) leidde een treurig en teruggetrokken leven; hij gaf pianorecitals in provinciestadjes. Hij is één keer in Parijs geweest, maar heeft daar ongetwijfeld niemand leren kennen.)
Dat moet wel een groot schrijver zijn!
dinsdag, april 09, 2002
Welkom!
Hoe komen de mensen bij Bonny.
Ze tikken het volgende in:
Kanovaren+gelderland
Brief+na+sollicitatie+afwijzing
+ Weblog+blog+groningen
De+greune+weide
Handgemaakte+papier
+trui+wanten
Achterhoek+hotel
En google brengt ze keurig bij mij. Leuke mensen, denk ik. Voor meer informatie over deze onderwerpen kun je mailen naar bonnydroevee@hotmail.com.
Hoe komen de mensen bij Bonny.
Ze tikken het volgende in:
Kanovaren+gelderland
Brief+na+sollicitatie+afwijzing
+ Weblog+blog+groningen
De+greune+weide
Handgemaakte+papier
+trui+wanten
Achterhoek+hotel
En google brengt ze keurig bij mij. Leuke mensen, denk ik. Voor meer informatie over deze onderwerpen kun je mailen naar bonnydroevee@hotmail.com.
maandag, april 08, 2002
Het aftellen is begonnen
Ja hoor, we zijn er in gestonken: we hebben een abonnement op het fonkelnieuwe Dagblad van het Noorden. We lezen ons een slag in de rondte, maar het is wel erg leuk zo'n regionale krant. We kunnen lezen waarom onze straat is opengebroken, dat we dit weekend gelijk hebben gespeeld en dat de dochter van Jan Kruis ook strips maakt.
- Dat laatste is oud nieuws, zegt Alice, dat wist ik al tien jaar.
Ik niet en zonder het Dagblad was ik het nooit te weten gekomen.
Ja hoor, we zijn er in gestonken: we hebben een abonnement op het fonkelnieuwe Dagblad van het Noorden. We lezen ons een slag in de rondte, maar het is wel erg leuk zo'n regionale krant. We kunnen lezen waarom onze straat is opengebroken, dat we dit weekend gelijk hebben gespeeld en dat de dochter van Jan Kruis ook strips maakt.
- Dat laatste is oud nieuws, zegt Alice, dat wist ik al tien jaar.
Ik niet en zonder het Dagblad was ik het nooit te weten gekomen.
woensdag, april 03, 2002
Het hele traject
Gisteravond constateerde ik dat mijn broek (pantalon, zegt Corry) rijp was voor de wasmand. Overal vlekken en luchtjes, dat kon niet missen. Met een tevreden gevoel ging ik naar bed: eindelijk is het een keer gelukt iets te volbrengen. Deze broek heeft het normale traject afgelegd: uit de was, in de kast, aan mijn benen totdat hij vies is, in de was. Maar hoe vaak gaat het niet anders en maak ik na weken van wasverwaarlozing een willekeurige scheiding tussen wat terug de kast in kan en wat een 40gradenbad moet ondergaan.
Heel onbevredigend.
Zo hoop ik ooit nog eens een potlood tot het gummetje op te slijpen, een schrift van kaft tot kaft vol te schrijven, een zak aardappelen op te krijgen voordat ze verrot zijn. En dan natuurlijk triomfantelijk naar de winkel: ik heb ècht nieuwe nodig.
Gisteravond constateerde ik dat mijn broek (pantalon, zegt Corry) rijp was voor de wasmand. Overal vlekken en luchtjes, dat kon niet missen. Met een tevreden gevoel ging ik naar bed: eindelijk is het een keer gelukt iets te volbrengen. Deze broek heeft het normale traject afgelegd: uit de was, in de kast, aan mijn benen totdat hij vies is, in de was. Maar hoe vaak gaat het niet anders en maak ik na weken van wasverwaarlozing een willekeurige scheiding tussen wat terug de kast in kan en wat een 40gradenbad moet ondergaan.
Heel onbevredigend.
Zo hoop ik ooit nog eens een potlood tot het gummetje op te slijpen, een schrift van kaft tot kaft vol te schrijven, een zak aardappelen op te krijgen voordat ze verrot zijn. En dan natuurlijk triomfantelijk naar de winkel: ik heb ècht nieuwe nodig.
Abonneren op:
Posts (Atom)