woensdag, mei 19, 2004

Het vuile smerige rotmormel van de buren

Beest van de buren heeft 't kleine paradijsje achter ons huis tot een hel gemaakt.
Het leek zo'n mooie dag te worden. Zonnetje, poes op schoot, cruesli met noten(!) in yoghurt, krantje, koffie, appelkoek, beetje chatten, beetje werken etc.
Opeens zie ik de zwarte merel paniekerig op en neer springen. Zijn wild geschetter gaat door merg en been. Die merels komen al jaren in onze tuin, ook vóórdat we het gras hadden gezaaid. Poes heeft 't vrouwtje in zijn bek. Vogelpootjes bungelen heen en weer. Een hopeloze zaak, de vogel is dood.
Hoe moet het met de drie tot vijf eieren? Gaat het mannetje broeden (Alies denkt van niet)? Poes heeft zich met zijn prooi verschanst achter een struik. De zwarte merel is weg en zal wel nooit meer terugkomen. Onze tuin is niet veilig.

Geen opmerkingen: